دکتر فرزانه روحانی درباره رابطه دین و علم از منظر علامه بهبودی می گوید. دیدگاه اندیشمندان درباره رابطه علم و دین در چهار رویکرد عمده قابل ذکر است: تداخل، تعارض، تمایز و توافق. به نظر می‌رسد استاد محمدباقر بهبودی از موافقان دیدگاه توافق علم و دین است که بر اساس این دیدگاه، علم و دین سازگار و حتی مکمل یکدیگرند.

علامه بهبودی به لحاظ هوش سرشار، دقت علمی بالا، آشنایی فراگیر با تراث شیعه و سنی قابل ستایش است. وی ایده‌بخش است و در برخی از موارد نظراتش از بسیاری از مترجمین و مفسرین صحیح‌تر بوده است.

بهبودی با توجه به آیات قرآن تلاش می‌کند اثبات کند، بر اساس مشیت و در چارچوب آن، انسان آزاد خلق شده است و مسئول اعمال خویش است.

تاریخ گواهی می‌دهد که پس از پیامبر امامان معصوم (ع) همواره ادامه دهنده راه پیامبر بودند، چشمه جوشانی که تا کنون ادامه دارد و هرچند در پشت ابر غیبت کبری بر تداوم خیر ادامه می‌دهد. اهل بیت (ع) مانند مادر گرامی‌شان همواره در معرض ظلم و جور حکومت‌های جور بودند و این به خاطر کنش سیاسی معصومین(ع) در مقابل وضع نامطلوب موجود بود.

این مقاله تاملی است بر روش استاد بهبودی در تدبری در قرآن که یکی از تفاسیر معاصر است. بهبودی در این کتاب کوشیده با استفاده از قرآن، حدیث، تاریخ و علم و با زبانی ساده و نقد برخی از نظرات رایج، به ارائه تفسیری جدید از کلام الله بپردازد.

مژگان سرشار، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، در این گفت‌وگو به بیان نکاتی درباره ترجمه استاد محمدباقر بهبودی از قرآن کریم با عنوان «معانی القرآن» پرداخته و در خصوص روشی که مولف معانی القرآن در این ترجمه به‌کار گرفته‌، توضیحاتی ازائه داده است که خواندنی است.