آشنایی با دکتر فریبرز خسروی
دکتر فریبرز خسروی در سال ۱۳۳۳ در شهر نهاوند به دنیا آمد و در همان سال های تحصیلات ابتدایی به همراه خانواده به تهران آمد. وی دیپلم ریاضی خود را در سال ۱۳۵۲ دریافت کرد و در همان سال دانشجوی رشته مدیریت بازرگانی گردید.
از همان اوایل سالهای دانشجویی ضمن تدریس در مدارسی مانند مدرسه راهنمایی «مهدیه اسلامی» با رویکردی نوین، با علاقه وافری که به فعالیت های علمی و مذهبی داشت، مسئولیت ایجاد و اداره کتابخانه ای را برای «مسجد جعفری» قیطریه به عهده گرفت. فعالیت های ترویجی این کتابخانه در حوزه معارف اسلامی تا اواسط سال ۱۳۵۷ منشاء برکات زیادی برای علاقمندان بود.
اهم فعالیت های دکتر خسروی
با این که پس از انقلاب اسلامی فعالیت های فرهنگی و اجتماعی وی بسیار گسترش یافته بود، در سال ۱۳۵۸ از «مجتمع دانشگاهی علوم اداری و بازرگانی» با مدرک کارشناسی مدیریت بازرگانی فارغ التحصیل گردید. ولی ضمن ادامه فعالیت های فرهنگی و آموزشی در دبیرستان «شهید منتظری» و دبیرستان «دانش» به ادامه تحصیلات تکمیلی در حوزه مورد علاقه خود، «کتابداری و اطلاع رسانی» پرداخت.
حوزه مدیریت آموزش
دکتر خسروی در سال ۱۳۶۴مدرسه «دانش» را به همراهی برخی دوستان پایه گذاری کرد و سپس در سال ۱۳۷۱ از موسسان اصلی مجموعه علمی فرهنگی «نوید صالحین» شد. این موسسات آموزشی از بهترین و خوشنام ترین مدارس فعال در تهران هستند و با بهره گیری از رویکردهای جامع تربیتی و پرورشی همواره در عرصه فرهنگ و آموزش کشور پیشتاز هستند.
حوزه مدیریت کتاب و کتابخانه
دکتر خسروی از سال ۱۳۷۳ که از رساله دکترای خود در رشته کتابداری و اطلاع رسانی دفاع کرد، در «کتابخانه ملی ایران» مشغول خدمت شد و در سمت های مختلفی در این کتابخانه به ایفای نقش پرداخت. وی سهم ویژه ای در پیشرفت و تطورات این کتابخانه در بیست و پنج سال گذشته تا شکل امروزی آن دارد. وی در حال حاضر معاون کتابخانه ملی ایران است. همچنین دکتر فریبرز خسروی دارای تألیفات زیادی در حوزه تخصصی خود، «علوم اجتماعی و کتابداری» است. فهرستی از مقالات، یادداشت ها و کتاب های ایشان در اینجا قابل ملاحظه است.
معارف اسلامی
دکتر فریبرز خسروی از سال ۱۳۵۴ پس از آشنایی با استاد بهبودی در فعالیت های کتابخانه مسجد قیطریه، از نزدیک ترین افراد و شاگردان او بود و این دوستی تا پایان عمر استاد ادامه یافت. وی همواره یکی از مهمترین انگیزه های استاد بهبودی در تدوین و تکمیل تالیفات خود بود. علاقه وی به کسب معارف اسلامی هیچ گاه کاهش نیافت. ویژگی های آثار استاد بهبودی از منظر دکتر خسروی در اینجا قابل مشاهده است.
خاطرات
جناب آقای مهندس سیدجواد افتخار زاده مصاحبه ای را با آقای دکتر خسروی درباره آشنایی وی با استاد بهبودی انجام داده است که در زیر تقدیم حضور می گردد:
در تدوین صدای مصاحبه از آلبوم «المعلم» آقای سامی یوسف استفاده شده است.
لیزنا به مناسبت آغاز سال تحصیلی نود و سه مصاحبه ای خواندنی با آقای دکتر خسروی انجام داده است که از علاقمندان دعوت می شود در ایـنجـا ملاحظه نمایند.
استاد بهبودی (ره) در گزیده ی کافی، جلد ۱، صفحه ی ۸۶ اینگونه حدیث این صفحه را ترجمه کرده اند: «زمین از حجت خالی نمی ماند مگر چهل روز قبل از قیامت که در آن روز حجت خدا به آسمان پر می کشد».
تعبیر «پر کشیدن حجت خدا به آسمان»، جز برای انسان معنا ندارد. طبق نظر خاص آقای بهبودی در مورد غیبت هم، زمین الآن از حجت خدا که امام زمان باشد خالی نیست، گرچه این حجت در غیبت و حالتی بین موت و حیات است و بدین سبب از دسترس ما خارج است. همان طور که زمین در زمان غیبت اصحاب کهف یا صاحب حمار، از وجود آن ها خالی نبود و بعد از مرگ حقیقیشان از وجود آن ها خالی شد، الآن هم زمین از وجود حضرتش خالی نیست، گر چه این وجود به دلیل حکمت الهی، با غیبت در کوه رضوی از دسترس به دور است و ان شاء الله در زمان ظهورشان در دسترس بشریت قرار خواهند گرفت.
خدا استاد را غریق رحمت کند که آثارش بیانگر این حقیقت است که هیچگاه تسلیم متون و عقاید رایج نشده و شجاعانه از سرمنشاء دین، یعنی قران و کلام صحیح معصومین، سعی کرده است عقاید ناب شیعی را مطرح کند. این روزها نیاز به عقاید ناب علوی خیلی بیشتر از پیش احساس می شود.
برای آقای دکتر خسروی عمر با برکت و با عزت آرزومندم.
من ۴ سال شاگرد رسمی آقای دکتر خسروی بوده ام.
انسان وارسته و بزرگی هستند. عمر پر برکتشان پایدار
با سلام.
آیا راهی هست که بتوان به فصل آخر کتاب علل الحدیث که در آن استاد درباره ی نواب اربعه بحث کرده اند دسترسی پیدا کرده و دقیق مطالعه کرد؟
با توجه به سخن آقای خسروی، ظاهرا این بخش در کتاب علل الحدیث چاپی، چاپ و منتشر نشده است. ممنون میشم در صورت امکان این بخش را به ایمیل بنده ارسال نمایید.
در هر حال، ظاهر سخن استاد در فصل آخر کتاب علل الحدیث چاپ شده، تایید وکیل بودن عثمان بن سعید و پسرش محمد بن عثمان می باشد. هم چنین، استاد در یکی از تعلیقه های خود در بحار الانوار، آخرین نامه ی امام زمان قبل از آغاز غیبت کبری به سمری (آخرین نایب) را تایید کرده اند (بحار، ۸۶، ۱۵۴).
همچنین، استاد بهبودی (ره) غیبتی شبیه به اصحاب کهف و یا صاحب حمار را مربوط به غیبت کبری می دانستند، نه غیبت صغری؛ در نتیجه، نمی توان با توجه به عقیده ی خاص استاد نسبت به غیبت امام در کوه رضوی نیابت نواب را رد کرد؛ چرا که این نوع غیبت مربوط به غیبت کبری است، نه صغری. استاد در همان مقاله ی صاحب الامر بیان داشته اند که امام دوازدهم (عج) در غیبت اول، با آشنایان آمد و شد دارند و در غیبت دوم است که آمد و شدی نیست (این را بدان که قائم آل محمد در این کوهستان دو مرحله غیبت دارد؛ یک دورهی کوتاه که با آشنایان آمد و شد میکند و یک دورهی طولانی که با چند تن از یاران خود، درنگی ثابت دارد، بیآمد و شد). در نتیجه، صحت انتساب رد وکالت و نیابت نواب اربعه به استاد بهبودی، با توجه به نوشته های در دسترس ایشان بعید به نظر می رسد.
با سلام، تمامی آثار استاد بهبودی در همین وبگاه به تدریج منتشر خواهد شد.
سلام علیکم آقای محمد رضا بھبودی
من چطور شاگرد علمیِ استاد ِ مرحوم باشم؟ این طور به نظر میرسد که استاد بھبودی راه و روش درستی رو طی کرده لذا باید راھش و نظراتش ادامه و منتشر شود۔ لذآ لطفا راھنمایم کنید
دستتون درد نکند، برادر خیلی خوب نوشتید،